อาลัย
โลกหมุนไปอย่างเดิมเช่นที่ผ่านมา, จริงหรือ?
รอบตัวมีเพื่อนฝูงที่ป่วยไข้ รอบตัวมีธรรมชาติถูกทำลาย
รอบตัวมีมาม่าและขยะที่ผมสร้าง รอบตัวมีข้อตกลงทางการค้าหมกเม็ด
รอบตัวมีทุนใหญ่โขกสับทุนน้อย รอบตัวมีความรุนแรงมากมาย
รอบตัวมีร้านค้าต่างชาติที่ผมไม่ตะขิดตะขวงใจจะเดินเข้าไป
รอบตัวมีปัญหาที่ลืมมองว่ามาจากตัวเอง รอบตัวมีสุนัขจรจัด
รอบตัวมีเพนกวินที่บ้านของพวกมันลดน้อยลง รอบตัวมีข่าวน้ำท่วม
รอบตัวมีข่าวโหดร้ายของคนฆ่ากัน มีสงครามในพื้นที่ของโลกเดียวกัน
กับความรุนแรงอีกมากมาย
เพื่อนเจ็บป่วย
ผมก็เจ็บป่วย
คุณก็อาจเจ็บป่วย
เราต่างเป็นคนป่วยไข้
ในโลกใบเดียวกัน
ในจักรวาลที่ไม่รู้ขอบเขตเช่นกัน
โลกหมุนไปอย่างเดิมเช่นที่ผ่านมา, จริงหรือ?
ไว้อาลัยให้ความป่วยไข้ภายในสักระยะครับ
posted by ไอ้หนวดยีน @ 1:31 AM
18 Comments:
http://www.maama.com/music/view.php?id=005913
We're Better together
เข้ามาเยี่ยมบล็อกยีนแล้วจ้า...
เรื่องข้าวขาหมูไม่เป็นไรหรอก...ก็ต้องขอบคุณน้ำตาลสดของยีนด้วยเหมือนกัน
แล้วคงได้เจอกันที่หัวหินนะ หวังว่าบอลคงหายป่วยทัน เห็นบอลไม่สบายแล้วสงสาร ปกติไม่เคยเห็นบอลเป็นอะไรกะเค้าเลย
ป.ล.1 ยินดีที่ได้รู้จักกันจ้า
ป.ล.2 อาการป่วยป่วยนี่ พี่จ๋อยเป็นอยู่นิจ ป่วยทางจิต ป่วยทางใจซะมาก ทางกายนี่นานน๊านที...
ข้างบนนั่นตกคำว่า 'เป็น'
คือ...'พี่จ๋อยเป็นอยู่เป็นนิจ'น่ะจ้ะ
ธรรมดาโลกเนอะ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย
^^
ถ้าโลกเปรียบเหมือนคนๆหนึ่ง
มันคงป่วยร่อแร่แล้วล่ะฮะ
แต่ละวันไม่ค่อยอยากเปิดทีวีดูเลยอ่ะ
วันก่อนเห็นข่าวครอบครัวที่สูญเสียผู้เป็นพ่อเพราะเหตุการณ์น้ำท่วม สงสารแม่และลูกๆ มากฮะ
...
..
.
ชีวิต ...
ดีครับ พี่จ๋อย
ยินดีที่รู้จักเช่นกันครับพี่ ผมก็ป่วยเป็นช่วงๆ (ป่วงเป็นช่วยๆ >> ผวนแล้วไม่ลามก ใช้ได้!)แต่ช่วงนี้รู้สึกแค่ว่าอยากให้ตัวเองมีมุมมองที่ชัดเจนกลับมาบ้าง รู้สึกโดนกัดกร่อนลึกไป แค่ช่วงจิตตก เดี๋ยวก็ต้องเริ่มทำในสิ่งที่ควรต้องทำต่อไป (แถมช่วงนี้เขียนอะไรไม่ค่อยรู้เรื่องอีก^^ ฮะฮะ)
น้อง(ป้า)อุ๋ย
ผู้เข้าใจโลก เมื่อผ่านวันเวลามาเท่ากับน้อง พี่คงสามารถมองเห็นมันชัดเจนขึ้น ^^ (เอิ้ก ล้อเล่นนะน้อง)ช่วงนี้ยังเพียงเท่าทัน-เกิด ตั้งคำถามกับ-ตาย เรียนรู้-เจ็บ แต่ยังไม่"แก่"จ้า กรั่กๆ
คุณ king of pain
บางทีผมก็รู้สึกอย่างที่เขียนไปว่าโลกหมุนไปอย่างเดิมจริงหรือเนี่ย ผมมากลายเป็นมนุษย์โทรทัศน์ไปได้ยังไงไม่รู้ แต่ถ้าว่ามันจะมีส่วนในการกระทบความรู้สึกเสียมาก แต่ต่อไปท่าจะแยกห่างไม่มากขึ้นก็มีเวลาน้อยลง เพราะต้องไปช่วยงานอาจารย์และเขียนวิทยานิพนธ์ดีๆ สักที เพียงแต่รู้สึกว่าโลกโดนไวรัสอย่างมนุษย์กัดกินทุกที แต่อย่างน้อยก็เชื่อว่ายังมีประชากรโลกอีกจำนวนหนึ่งหยุดยั้งและเรียนรู้จากความผิดพลาดที่เกิดขึ้น ซึ่งจะให้มนุษย์ยังเหลือรอดต่อไปไม่ว่าในสภาพใดเกิดขึ้น (ผมควรดีใจใช่ไหมเนี่ย)
อ่านเด็กแห่งศตวรรษที่ 20 แล้วอย่างน้อยก็ยังมีเรี่ยวแรงทำเรื่องอื่นๆ ต่อไปครับ เพราะในขณะที่สิ้นหวังสุดๆ ก็ยังมีความหวังผุดพรายขึ้นมาได้^^
"เด็กแห่งศตวรรษที่ 20" เป็นชื่อหนังสือเหรอครับ ดูน่าสนใจดีนะ
อืม... ผมเชื่ออยู่อย่างหนึ่งว่า เราสามารถสร้างวัฒนธรรมใหม่ และอารยธรรมที่แตกต่างออกไปได้
(ยืมคำพูดมาจากหนังสือของท่านกฤษณมูรติน่ะครับ)ปัจจัยง่ายๆ ก็คือความรัก
ความรักที่จริงแท้ ความมั่นคงทางจิตใจอย่างลึกซึ้ง เมื่อเราสามารถสัมผัส และรู้สึกได้ว่า ณ ที่ที่เราอยู่คือ "บ้าน"
ความสร้างสรรค์ก็จะตามมา ...
ไม่ได้คิดขึ้นมาเองหรอกครับ แค่ช่วงที่ผ่านมา ช่วงที่กำลังสับสน ผมหาทางออกโดยการอ่านหนังสือของกฤษณมูรติ แปลกนะอะไรๆ หลายอย่างที่เป็นคำตอบ หลายอย่างที่ผมเคยมองข้ามอยู่ในหนังสือที่ไม่เคยคิดจะอ่าน
หลายครั้งก็มีหลงลืมไปบ้าง ต้องหยิบมาอ่านบ่อยๆ
ปล. ผมก็กำลังทำวิทยานิพนธ์อยู่เหมือนกันครับ 555+ ช่วงที่ผ่านๆมา มัวแต่ไปสนใจเรื่องอื่น น่าเขกหัวตัวเองจริงๆ ไม่อย่างนั้นคงเสร็จไปนานแล้ว
อยากได้อีเมลล์ของยีนจัง อิอิ
ข้างบนพี่เอง อิอิ
โอ้วว...
ไม่รู้ทำไมช่วงนี้เจอเพลง Better Together ของ Jack Johnson บ่อยจัง
ทั้งใน blog แล้วก็ Ringtone คนอื่น
ถ้าจะให้เข้า (หรือเปล่า) กับเหตุการณ์ตอนนี้
น่าจะเป็นเพลง The News ครับ
ดนตรี Contemporary นี้นักเขียนนิยมฟังกันดี Norah Jones (Contemp. Jazz) ก็อีกคนละ
แอ๊ดแล้วนะยีน เมลล์ชั้นมัน cheewa@hotmail.fr
ไม่ใช่ดอทคอมหน่ะ :)
ตื่นมาตอนเช้ากว่าเคย มานั่งอ่านอยู่พักนึงแล้วเหมือนภูมิแพ้กำเริบไอจามไม่หยุด น้ำมูกถามหา จนต้องลุกไปอาบน้ำแล้วกลับมาจิ้มคอมพ์ฯอีกหนก่อนออกไปข้างนอกวันนี้
............
คุณ king of pain
แหะๆ เด็กแห่งศตวรรษที่ 20 เป็นการ์ตูนครับ (แต่ชื่อจริงเป็นภาษาอังกฤษน่ะครับ)พอดีวันก่อนไปเดินร้านแถวท่าพระจันทร์แล้วพบว่าออกเล่มใหม่น่ะครับ ขอบคุณสำหรับพจนาของท่านกฤษณมูรติครับ ไม่ทราบว่าเล่มที่คุณkingฯ นำมาอ่านเนี่ยคือเล่มไหนครับ เผื่อผมจะหามาซับซึมบ้าง^^
พี่นุช
ได้แล้วนิพี่ ตื่นมาเช้านี้พี่มาแอดไว้เรียบร้อยแล้ว^^
ต้น
พอดีเรามักช้าไปจังหวะนึงเสมอน่ะ ฮ่าๆๆ คนอื่นอาจผ่านไปแล้ว เราเพิ่งพบ ว่าแต่เพลง the news น่ะ ไม่เคยฟังอ่ะของใครเหรอ ส่วนนอร่า โจนส์ไม่แน่ใจว่าว่าเคยฟังกี่เพลง แต่ช่วงเฝ้าร้านเล่าน่าจะได้ฟังอยู่บ้าง ลืมซะแล้ว^^
ขวัญชีวา
แกก็เช่นกัน ทำไมฉันแอดเองไม่ได้ไม่รู้ แต่ตอนนี้ได้ล่ะ^^
..........
เอาล่ะ ไปข้างนอกก่อนนะครับ
ป.ล. ถึงคุณ king of pain
ผมเพิ่งมาอ่านที่เขียนถึงคุณไว้ในตอนแรกว่า เขียนได้ไม่รู้เรื่องเลย มีคำว่าแต่กับแต่เต็มไปหมดเลย^^
ช่วงนั้นท่าจะแย่จริงๆ ขนาดเขียนหนังสือไม่รู้เรื่องเลย
เนี่ยครับ>>>"..แต่ถ้าว่ามันจะมีส่วนในการกระทบความรู้สึกเสียมาก แต่ต่อไปท่าจะแยกห่างไม่มากขึ้นก็มีเวลาน้อยลง.." กับ"..เพียงแต่รู้สึกว่าโลกโดนไวรัสอย่างมนุษย์กัดกินทุกที แต่อย่างน้อยก็เชื่อว่ายังมีประชากรโลก.."
อ่านแล้วตลกตัวเองดี แย่เชียว^^
ฉุกคิดกับประโยคนี้ของต้น
"ดนตรี Contemporary นี้นักเขียนนิยมฟังกันดี"
เหวย เหวย
นักเขียนนิยมเหรอ ต้องไปหามาฟังบ้างแล้ว
ว่าแต่ฟังแล้วจะเป็นักเขียนด้วยได้ไหม^^
ยังไม่รู้ตัวว่าชอบแนวเพลงไหนเลยอ่ะ
แต่ฟังเพลงไหนชอบก็ชอบอ่ะ
อ่อ เกือบคิดว่าชอบแจ๊สสวิงนะ ดูหนังเรื่อง
สวิงเกิร์ลฯ แล้วชอบเพลงตอนจบน่ะ ^^
พูดถึงนอร่า โจนส์ผมมีอัลบั้มชุดแรกของเธอครับ
ช่วงนึงฟังอยู่แผ่นเดียว ฟังทุกวัน
สงสัยต้องหยิบมาปัดฟุ่นฟังใหม่ จะได้เขียนอะไรเก่งๆ ^^
"แห่งความเข้าใจชีวิตและการศึกษาที่แท้" คือชื่อหนังสือของท่านกฤษณมูรติที่ผมกำลังอ่านอยู่ฮะ ผมอ่านทีละบทเลยใช้เวลานานหน่อย เพราะอยากจดจ่อกับสารในหนังสืออย่างเต็มที่
อ้อ... วันนี้เห็นการ์ตูนเรื่องที่ว่าแล้วล่ะฮะ ว่าจะซื้อ แต่เห็นมันออกมา 20 เล่มแล้วอ่ะ ผมอยากอ่านตั้งแต่เล่มแรกมากกว่า ก็เลยตัดใจไม่ซื้อเล่มที่ 20 มาอ่าน
เรื่องคำว่า "แต่" ในข้อความของคุณยีน ทำไมตอนอ่านไม่เห็นผมรู้สึกขัดๆ เลยล่ะ ก็อ่นรู้เรื่องดีนี่นา
บางทีผมก็เป็นนะ ในหัวมีแต่ คำว่า "แต่" ๆๆๆๆ
^^
^
^
ปัดฝุ่นนะฮะ ... พิมพ์ผิด อิอิ
ดีแล้วครับที่ไม่ลักไก่อ่านเล่ม 20 ก่อน
เริ่มอ่าน เริ่มลุ้นเนื้อหาไปทีละตอนดีกว่าครับ
ส่วนหนังสือของท่านกฤษณมูรติ ผมจะไปหามาเสพย์ครับ เชื่อว่าหนังสือประเภทนี้ เหมาะเป็นหนังสือก้นกระเป๋าเดินทาง เพื่อหยิบมาอ่านบทใดบทหนึ่งมาอ่านชีวิต^^
คุณ kingฯ ไปงานแจ๊สที่หัวหินวันสุดสัปดาห์นี้ไหมครับ ผมว่าจะ อาจได้เดินสวนกันในนั้นครับ
ป.ล. ผมเพิ่งรู้ว่าคุณ king of pain เป็นแฟนบอลหงส์แดง ก็เนี่ย>> k.o.p. มันชื่อเดอะค้อปนี่ครับ^^
ไม่ได้เป็นแฟนหงส์แดงหรอกฮะ คืออย่างที่เคยบอกว่าไม่ค่อยชอบชื่อ king of pain ก็เลยใช้ตัวย่อแทน บังเอิญไปตรงกับเดอะคอปซะงั้น
งานแจ๊สก็คงอดครับ เพราะวันศุกร์นัดคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษา วันเสาร์ก็มีภารกิจต้องทำ วันอาทิตย์อาจจะต้องช่วยเพื่อนคนหนึ่งหาที่พักใหม่ใกล้ๆ ที่ทำงานของเขา ตอนนี้สงสารเพื่อนคนนี้อ่ะครับ เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ แต่ต้องไปกลับ ดอนเมือง-สุขุมวิท ทุกวัน เสียค่าแท็กซี่เป็นว่าเล่น
คุณยีนไปงานแจ๊ส ก็กลับมาเล่าให้ฟังบ้างนะครับ ^^
Post a Comment
<< Home