ท่ามกลางทางสายเก่า

(๑)

ฉันแรมร้างบนทางอันว่างเปล่า
ค้นหาเงาถ้อยคำและความหมาย
ทางชีวิตเต้นเร้าอยู่เดียวดาย
วนเวียนว่ายความหมาย – ใครสักคน
มุ่งหน้าย่ำเดินตามแต่ใจคิด
บ้างชีวิตเดียวดายบ้างสับสน
ผ่านรายทางอ้างว้างบ้างร้อนรน
ผ่านระยะหมองหม่นมาคนเดียว
ถามหัวใจตัวเองอยู่ซ้ำ – ซ้ำ
ด้วยถ้อยคำเก่าเก่าบนทางเปลี่ยว
ฉันเต้นรำรอนล้าอยู่ดายเดียว
มีชีวิตขับเคี่ยวอย่างเปลี่ยวใจ

(๒)

หายใจออกถอดถอนแล้วย้อนกลับ
ได้แต่นับคืนวันที่หวั่นไหว
โลกภายนอกสะท้อนโลกภายใน
ฉันยังไปไม่ไกลไปจากเดิม
ทางชีวิตยาวไกลใยเว้นว่าง?
คล้ายระหว่างหัวใจรอใครเพิ่ม
รอผู้พักสนทนามาต่อเติม
แล้วก้าวเริ่มออกเดินพร้อมพร้อมกัน

(๓)

เธอ, สหายแห่งวันคืน
ผู้ชักชวนฉันตื่นสู่ความฝัน
ใช้ชีวิตหล่อเลี้ยงกันและกัน
และแบ่งปันคืนวันด้วยไมตรี
หนทางร้างกว้างไกลไม่เปลี่ยวเหงา
เมื่อมีเงาเธอทอดยาวในทุกที่
ยังรู้สึกได้ถึงว่าเธอมี
บนวิถีทางเดินที่ร้าวราน
ร่ำสุราสนทนาความใฝ่ฝัน
หัวเราะกันใต้ควันอันชื่นหวาน
หายใจเข้าความเศร้าคืนยาวนาน
แล้วเปลี่ยนผ่านร้าวรานเป็นแรงใจ
เธอ, สหายแห่งวันคืน
ผู้เป็นฝนฉ่ำชื่นฟื้นฝันใหม่
พร่างพรมรดอาบอุ่นละอองไอ
อยู่ภายใต้ความหมายที่ถักทอ
ทางชีวิตไม่ร้างไร้และไกลห่าง
ด้วยระหว่างหนทางแม้ทดท้อ
ยังมีเธอฉุดรั้งพยุงต่อ
ไม่หยุดรองอนง้อชะตากรรม
เธอ, สหายความหวั่นไหว
หวาดหวั่นใจภายในได้ล่วงล้ำ
เกินขีดข้ามโดยรูปการกระทำ
ต้องตอกย้ำตักเตือนเสมอมา

(๔)

ฉันแรมร้างบนทางอันว่างเปล่า
ค้นพบเงาของเธอตรงต่อหน้า
ร่วมเดินผ่านคืนวันกาลเวลา
บนเส้นทางรอนล้ามาด้วยกัน
จึงค้นพบความหมายของไออุ่น
ตามคืนวันโลกหมุนผ่านมานั้น
เมื่อได้รู้มีใครเดินข้างกัน
ความรู้สึกอุ่นพลันท้นท่วมใจ


(๕)

ทางชีวิตไม่แรมร้างและว่างเปล่า
วิถีเท้ายังเต้นเร้ายังเคลื่อนไหว
ไฟชีวิตยังเผาผลาญให้ก้าวไป
แม้ยังเดินไม่ถึงไหนเลยก็ตาม !!!

.............................................................

คลับคล้ายว่าเขียนงานชิ้นนี้เมื่อสามสี่ปีก่อน

แต่เมื่อมาอ่านดูในวันนี้ พบความจริงหลายประการ

ที่สะทกสะท้อนใจ เลิกบ่นแล้วหันมาสร้างงานกันดีกว่า

ขอกลับไปอยู่กับตัวเองให้มากละกันครับ

โชคดีกับเส้นทางที่แต่ละคนเลือกเดินนะ ^^