วิมุตติคาถา

วิมุตติคาถา: บทบันทึกคำอุทานของพระเซนขณะบรรลุธรรม

"เมื่อเรายังไม่พบญาณ ได้แล่นท่องเที่ยวไปในสงสารเป็นเอนกชาติ

แสวงหาอยู่ซึ่งนายช่างปลูกเรือน, คือตัณหาผู้สร้างภพ ;

การเกิดทุกคราวเป็นทุกข์ร่ำไป.

นี่แน่ะ นายช่างปลูกเรือน! เรารู้จักเจ้าเสียแล้ว ; เจ้าจะทำ
เรือนให้เราไม่ได้อีกต่อไป.

โครงเรือนทั้งหมดของเจ้าเราหักเสียแล้ว ; ยอดเรือนเราก็รื้อเสียแล้ว ;

จิตของเราถึงแล้วซึ่งสภาพที่อะไรปรุงแต่งไม่ได้อีกต่อไป ;

มันได้มาถึงแล้วซึ่งความสิ้นไปแห่งตัณหา (คือถึงนิพพาน)."

ปฐมพุทธภาษิตคาถา

พระพุทธเจ้าได้ตรัสอุทานขึ้น หลังจากตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิสำเร็จ

เป็นสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง ณ โคนต้นโพธิ์ ริมฝั่ง

แม่น้ำเนรัญชรา ในวันเพ็ญเดือน ๖ ขณะพระชนม์มายุ ๓๕ ชันษา ก่อนพุทธศักราช

๔๕ ปี (ก่อนคริสตศักราช ๕๘๘ ปี) ; หลังจากที่ปฎิบัติลองผิดลองถูกอยู่ ๖ ปีเต็ม.

ป.ล.

ธรรมะ ธรรมโมครับ ธรรมะ ธรรมโม ^^

พอดีช่วงนี้กำลังอ่านหนังสือชื่อเดียวกับบล็อกนี้อยู่ครับ

แล้วก็ต้องทำวิทยานิพนธ์ไปด้วย...

อืม...ที่จริงอ่านอีกสองสามเล่มสลับกับข้อมูล

วิทยานิพนธ์ครับช่วงนี้ เนือยๆ แต่ต้องพยายามครับ ^^

ป.ล. สอง

อันนี้แถมครับ...

"I breath therefor I am"