ขอโทษและขอบคุณ

บ่อยครั้งที่ผมชอบนึกว่า
หากวันนี้เป็นวันสุดท้ายของการปรากฏตัวต่อโลก
ผมจะมีคำพูดใดแสดงต่อผู้คนในชีวิต
ชุดคำสุดท้ายอาจจะปรากฏเพียงว่า
ขอโทษ และ ขอบคุณ เท่านั้น
ขอโทษต่อสิ่งที่เรากระทำต่อสิ่งต่างๆ ในธรรมชาติ ผู้คน สัตว์ พืชพรรณ
ขอบคุณสำหรับสิ่งต่างๆ ดังกล่าวนั้น มอบให้เรา

เราอยู่ในโลก มองโลก และปรากฏตัวต่อโลก
แตกต่างกันออกไป ตามสถานะการเติบโต
ตามปัจจัยนานาประการ...
อาจจะเป็นตอนนี้ผมเลือกแสดง
ด้านดีงาม เป็นไอ้หนวดที่เท่าทันตัวเองเสมอ
แต่บอกได้เลยว่า...
ผมไม่ได้ดูดีเหมือนตัวหนังสือเสมอหรอกครับ^^

เอาล่ะ!
วันนี้ มีการบ้านมาให้ช่วยทำครับ
หลายวันก่อนผมเดินบนถนนสี่พระยา
แล้วบันทึกภาพที่นำมาลงไว้ในบล็อกวันนี้
เลยอยากให้แต่ละคนช่วยเขียนบรรยายภาพนี้
อย่างน้อยคนละห้าบรรทัด ตามโลกที่มองเห็น
โลกที่เติบโต และโลกที่ทุกคนจะแสดงออกต่อสิ่งกระทบใจ
ก็เท่านั้นเองแหละครับ ^^
(หรือจะน้อยกว่าห้าบรรทัดก็แล้วแต่นะครับ)



ป.ล.
อ่อ ขอโทษและขอบคุณนะครับ