แรงดึงดูด

ผมคิดมานานแล้วว่า...
บางทีการพบเจอของใครสักคนบนโลกนี้
มันเหมือนกับว่าเรามีแรงดึงดูดซึ่งกันและกันอยู่

หากว่าการพบเจอ รู้จักของใครๆ คือ การโคจรรอบกันของดาวเคราะห์
หรือเคหวัตถุต่างๆ ในห้วงอวกาศอันว่างเปล่า
การมาพบเจอกันของใครก็ตามาไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ไม่ใช่การเผลอเรอ
ไม่ใช่เพียงอุบัติเหตุลิขิต แต่ความบังเอิญมากมายก่อรูปขึ้นเป็นเหตุการณ์ในชีวิตของเรา

ตั้งแต่วัยเด็กมานั้น ไม่รู้กี่ผู้คนที่เราพบเจอ จากพราก จดจำ และหลงลืมไปแล้ว
ในช่วงวัยหนึ่ง ผมเคยตั้งใจจะเขียนชื่อของคนที่ผมรู้จักทั้งหมดลงในสมุดบันทึก
เพื่อทบทวนกับพบเจอและจากพราก
แต่ทำไปได้เพียงผู้คนในช่วงวัยก่อนถึงชั้นประถมเท่านั้น
ก็รู้สึกว่ามันมากมายเหลือเกิน มากมายเกินไป...
ผมไม่สามารถ (หรือไม่ก็ยังไม่สามารถ) เขียนถึงผูคนในความทรงจำออกมาทั้งหมด

ผมคิดไปเองว่า เราเปรียบเป็นดาวเคราะห์ หรือเคหวัตถุในอวกาศไพศาล
การมาพบเจอกันของคนเรา
อาจบางทีเป็นเพียงดาวหางฮัลเลย์ที่เดินทางมาถึงแล้วผ่านเลยเนิ่นนาน 76-78 ปี
ค่อยมาเยี่ยมเยือนหน้าใหม่...
หรืออาจเป็นดาวหางเล็กๆ สักดวงที่โคจรหลงมาสู่แรงดึงดูดของกัน
แต่ เมื่อแรงดึงดูดนั้นไม่อาจมากพอ เขา-เธอก็เพียงพบและจากกันไป
อาจจำไม่ได้ด้วยซ้ำมาเคยสบตากันผ่านห้วงอวกาศนี้

สำหรับบางคนนั้น "เพื่อน" การพบกันอาจแตกต่างออกไป
หรือไม่ก็ไม่ต่างกันหรอกกับกรณีอื่นๆ
สิ่งหนึ่งที่พออธิบายความหมายในใจของผมได้ คือ
แรงดึงดูดอาจจะมากพอที่จะทำให้เรารู้ว่ามันอยู่ตำแหน่งแห่งหนไหน
มีความหมายเมื่อได้มองไปเห็น รับรู้
หรือเพียงความทรงจำของการโคจรรอบกันก็มากพอแล้ว
เพื่อน- ทำให้แรงดึงดูดของกันโคจรในระยะที่แตกต่างจากคนทั่วไป
อาจเป็นเรื่องของความฝัน การใช้ชีวิต การแบ่งปัน ความเข้าใจ เรื่องหวัเราะ
และเสียใจนานาประการ วงโคจรของเราอาจจไม่ได้พบเห็นกันทุกวัน
ไม่ได้พบเจอกันทุกบ่อย แต่ถึงแม้โคจรในระยะเช่นนั้น ก็กลับรู้สึกว่า
ยังมีกันและกันอยู่....

แรงดึงดูดบางชนิดก็ทำให้เราอึดอัดได้
เมื่อรู้สึกว่า ดาวดวงใดมีอำนาจและอิทธิพลเหนือความเป็นไปของเรามากเกินไป
แรงดึงดูดที่มากเกินไปจะกดเราให้อึดอัด และวงโคจรจะบิดเบี้ยวไปด้วยปัญหา
ผมไม่รู้ว่ากรณีของข่าวทักษิณกับการรับรู้ของผม พอจะจัดในวงโคจรรูปแบบนี้ไหม?
ถึงแม้มันจะได้รับการยืนยันแล้วก็ตาม... อาจบางทีในความหมายเช่นนี้ก็เกิดกับ
ความรัก ความรักที่ยิ่งหนียิ่งพบเจอ

ในประเด็นของ "คนรัก" แล้ว...
ผมเชื่อเอาเอง (อีกครั้ง) ว่า มีแรงดึงดูดบางชนิดที่พิเศษกว่าทั่วไป
แรงดึงดูดที่ทำให้คนสองคนพร้อมที่จะโคจรรอบกันไปเรื่อยๆ
แรงดึงดูดที่ทำให้ใครสักคนพยายามทำเรื่องราวมากมาย
เหนือไปจากที่เขาหรือเธอเคยคิดว่าจะทำ

แต่แรงดึงดูดของความรักนั้นมีที่ว่างเป็นองค์ประกอบ
ในการแบ่งปันแรงดึงดูดต่อกัน การโคจรรอบใครต่อใครเพียงฝ่ายเดียวนั้น
คงทำให้เขาและเธอเหน็ดเหนื่อยเกินไป... ดวงอาทิตย์อาจร้อนแรง
และทรงพลังอานุภาพมากเกินไปสำหรับความภักดีที่มีให้
ผมเห็นภาพของแรงดึงดูดแบบโคจรรอบๆ กันเสียมากกว่า...

ในขณะเดียวกัน, เขาและเธอก็ยังมีที่ว่างมากพอที่แรงดึงดูดจะไม่ทำร้ายกัน
จินตนาการถึงดาวเคราะห์ที่พุ่งเข้าหากันด้วยแรงดึงดูดมหาศาล
การชนอย่างมโหฬารจะเกิดขึ้น ความเสียกายจินตนาการเป็นศูนย์ถึงภาพนั้น

ผมชอบภาพในหัวเกี่ยวกับเรื่องนี้
ชอบความรู้สึกของการได้โคจรรอบกันและกัน กับคนที่รัก
ชอบความรู้สึกที่จะได้แบ่งปันเรียนรู้ซึ่งกัน...
ไม่รู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง ในบางวันที่วิถีการโคจรบิดเบี้ยวนั้น
แต่ผมก็ยังเต็มใจที่จะนั่งลงพูดคุยและพร้อมที่จะเรียนรู้กันและกัน
ตามที่บอกแล้ว ข้างต้นว่า
มันคือแรงดึงดูดที่ทำให้รู้สึกว่าเราสามารถทำเรื่องเหล่านี้ได้จริง?

ผมเรียบเรียงมันออกมาได้ไม่ดี จากภาพและความคิดในหัว
เพียงแต่รู้สึกว่าอยากจะเขียนถึงเรื่องนี้ ตั้งแต่ครั้งก่อนๆ ที่เอ่ยเกริ่นไว้
ไม่ต้องสงสัยครับ...
ผมพบดาวที่ผมปรารถนาจะโคจรรอบๆ ด้วยแรงดึงดูดนั้นแล้วครับ
(ไม่ต้องถามซ้ำ "ใช่แล้วครับ ผมมีคนที่ผมรักแล้วครับ" ^^)

ป.ล.
ขอให้พบใครที่คุณปรารถนาจะโคจรรอบๆ กันไปนะครับ

ป.ล. สอง
หลายคนอาจจะบ่นว่า มาเขียนอะไรเรื่องส่วนตัวเช่นนี้
ผมเพียงแต่เคารพตัวเองและความรู้สึกของคนที่เข้ามาอ่านเท่านั้นเองครับ
เพียงยืนยันและรายงานว่า ชีวิตผมโคจรไปมากน้อยเท่าใดแล้ว เท่านั้นเองครับ ^^

ป.ล. สาม
ผมทิ้งคำถามไว้หน่อยว่า มีใครเคยอ่านการ์ตูนเรื่อง บาเครุ
ผลงานของคนเขียนโดราเอม่อนบ้างครับ? ผมเพิ่งซื้อมาอ่านอีกรอบ
ไว้จะเขียนถึงนะครับ